DSB przypomina, że umowy przewozowe pomiędzy DSB a państwem duńskim zawarto przed przyjęciem rozporządzenia i przed jego wejściem w życie.

wyjaśnienie zakresu żądań stron, ich zarzutów i argumentów oraz wyjaśnienie istniejących między nimi .

wyjaśnienie zakresu żądań stron, ich zarzutów i argumentów oraz wyjaśnienie istniejących między nimi .

W odniesieniu do domniemania, że charakterystyka przedmiotowego środka powoduje, że zakłóca on rynek, władze hiszpańskie wskazują, że każda ulga podatkowa, która obniża koszty prowadzenia działalności przedsiębiorstwa, zwiększa przewagę konkurencyjną beneficjenta.

Władze hiszpańskie odrzucają kwalifikację przedmiotowego środka jako środka mającego charakter wyjątku, odwołując się do wspólnej charakterystyki amortyzacji wartości firmy oraz finansowej wartości firmy zgodnie z hiszpańskimi zasadami rachunkowości [45].

W zgodności przedmiotowych środków skarżący zgadzają się z wstępnymi wnioskami Komisji, że art. 107 ust. 2 i art. 107 ust. 3 lit. a), b) i c) Traktatu nie mają zastosowania.

W analizowanym przypadku powodem przyznania pomocy jest, według władz Hiszpanii, zawieszenie rynku oliwy z wytłoczyn z oliwek, ogłoszone przez administrację hiszpańską ze względu na bezpieczeństwo żywności, po interwencji władz państwowych.

Odstępstwo przewidziane w art. 87 ust. 2 lit. b) nie ma tu zastosowania, ponieważ w danym przypadku nie chodzi o pomoc mającą celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.

W danym przypadku pomoc jest przeznaczona wyłącznie dla jednej spółki lotniczej eksploatującej wymienione połączenie, z wyłączeniem konkurencyjnych operatorów.

Jeśli chodzi następnie o selektywność przedmiotowego systemu podatkowego, którą powołuje się Komisja, władze francuskie przytaczają kilka argumentów.

Komisja uważa, że w tym przypadku nie doszło do wystarczająco jasnego i przejrzystego zdefiniowania zobowiązań z tytułu wykonywania usług publicznych, wskutek czego nie został spełniony pierwszy z warunków określonych w wyroku w sprawie Altmark.

W tym przypadku procedura wynikająca z art. 4 rozporządzenia (EWG) nr 2408/92 jest nierozerwalnie związana z pomocą.

Wszczęcie postępowania dnia 10 września 2008 r., a w szczególności uwagi władz duńskich i zainteresowanych stron pozwoliły Komisji uściślić zasięg i zakres stosowania różnych przedmiotowych umów o świadczenie usług publicznych, sposoby określania rekompensat z tytułu świadczenia usług publicznych, a także ogół okoliczności, które mogły doprowadzić do nadmiernej rekompensaty na rzecz Danske Statsbaner.

W odpowiedzi na motyw 89 decyzji w sprawie wszczęcia postępowania, w którym Komisja stwierdziła, że inwestor prywatny mógłby postąpić tak, jak rząd duński, gdyby restrukturyzacja spółki z zamiarem jej sprzedaży była mniej kosztowną alternatywą niż upadłość spółki, rząd duński przyznaje, że w sprawie bezpośrednie straty w przypadku upadłości nie przewyższyłyby strat spowodowanych sprzedażą.

W tym przypadku finansowanie częściowe połączenia Gerona–Madryt, jak również środki na reklamę są ograniczone w czasie (umowa obowiązywała trzy lata), aż do chwili ustabilizowania się tego połączenia i osiągnięcia przez nie rentowności lub do chwili pojawienia się innego przewoźnika działającego bez pomocy publicznej ani innego finansowania ze strony państwa, oferującego loty między Geroną a Madrytem, spełniające identyczne wymogi jak wymogi dla lotów określone w umowie, a dotyczące typu samolotów, częstotliwości przelotów, taryfy cenowej i okresu świadczenia usługi.

Natomiast w razie wątpliwości co do przedmiotowych okoliczności faktycznych, właściwe organy zawsze mogą podjąć próbę zawarcia ugody z podatnikiem.

W omawianym przypadku przedsiębiorstwo beneficjenta pomocy nałożono pewne zobowiązania, które określa umowa.

trzecie, w hipotetycznej sytuacji, w której korzyść ekonomiczną przeniesiono sprzedającego, w wyniku przedmiotowego środka nabywający zwiększyłby cenę nabycia, ma ogromne znaczenie w przypadku konkurencyjnej transakcji nabycia.

Komisja stwierdziła w decyzji z dnia 18 maja 1993 r. [6], że ze względu na szczególny charakter konkurencji w sektorze książki i cel kulturowy przedmiotowych systemów pomocy odstępstwo przewidziane w dawnym art. 92 ust. 3 lit. c) Traktatu ma zastosowanie.

Jeżeli istnieje znaczne prawdopodobieństwo, że normy ochrony określone w Załączniku są naruszane, lub jeżeli istnieją zasadne podstawy przypuszczenia, że CBSA nie podejmuje, ani nie podejmie odpowiednich kroków w odpowiednim czasie, by załatwić , lub też jeżeli kontynuacja przekazu stworzyłoby bezpośrednie zagrożenie poważną szkodą dla osób, których dane są przekazywane, a kompetentne władze w państwach członkowskich usiłowały już w sposób zasadny do okoliczności powiadomić o tym CBSA, z zapewnieniem możliwości reakcji z jej strony.